اثرات رکود اقتصادی سال 2023 بر کشورهای عربی صادرکننده و واردکننده نفت
تاریخ انتشار: ۱۶ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۷۶۷۷۵
طبق اعلام پایگاه خبری الجزیره رکود جهانی نه تنها کشورهای عربی واردکننده نفت را در بر میگیرد بلکه صادر کنندگان عربی نفت هم از فشار تورم جهانی مصون نیستند.
به گزارش گروه اقتصاد بین الملل ایران اکونومیست، پایگاه خبری الجزیره در گزارشی با عنوان «ترس از رکود؛ اقتصادهای عربی در سال ۲۰۲۳ چگونه با آن روبرو خواهند شد؟» تاکید کرد که کشورهای عربی هم امسال سال سختی از نظر اقتصادی خواهند داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در این یادداشت آمده است: پیشبینی شده است سال ۲۰۲۳ سال رکود اقتصادی باشد که از ایالات متحده شروع شده و از طریق اقیانوس به انگلستان و سپس اتحادیه اروپا منتقل میشود و منطقه عربی نیز از آن مصون نخواهد بود، در این حال اقتصادهای عربی با ترس از رکود در سال ۲۰۲۳ چگونه مواجه میشوند؟
مهمترین عوامل رکود جهانی تورم جهانی، انقباض پولی، جنگ روسیه و اوکراین، شیوع کرونا در چین و بحران جهانی انرژی است. در هفته جاری صندوق بین المللی پول با اشاره به اینکه سال سختی برای اقتصاد جهانی خواهد بود، اعلام کرد که حداقل یک سوم کشورهای جهان در سال جاری دچار رکود خواهند شد.
کشورهای عربی در مقابل همه این نگرانیها عواقب رکود را بر اقتصادهای خود پیش بینی میکنند، در شرایطی که بیشتر آنها از پیامدهای همهگیری کرونا در سالهای ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ و جنگ روسیه و اوکراین و فشارهای تورمی نیز بهبود نیافتند.
اغلب کشورهای عربی تحت تأثیر انقباضات پولی اعمال شده توسط بانک فدرال ایالات متحده در افزایش هفت برابری نرخ بهره در سال ۲۰۲۲ برای وجوه فدرال، و پیامدهای آن بر هزینه بالای وامها و واردات به دلار قرار گرفتند.
اثرات رکود بر کشورهای تولیدکننده نفت
مانند بقیه بحرانهای قبلی، اثرات خطر رکود بر اقتصادهای عربی که به دو دسته کشورهای تولیدکننده و مصرفکننده نفت تقسیم میشوند، به یک اندازه نخواهد بود.
در بحرانهای قبلی، کشورهای تولیدکننده نفت به لطف توانایی مالی اطمینانبخشی که به دلیل درآمدهای نفت خام و گاز طبیعی داشتند، در مدیریت چالشهای اقتصادی که با آن مواجه بودند، موفق شدند.
برجستهترین کشورهای عربی که دارای ذخایر مالی بالایی هستند عبارتند از: عربستان سعودی، قطر، امارات، کویت، الجزایر، عراق و تا حدی سلطان نشین عمان، بحرین و لیبی.
در حالی که رکود ممکن است به کاهش تقاضا برای منابع سنتی انرژی منجر شود، تحریمهای نفت روسیه ممکن است قیمتهای نفت خام را در سطوح اطمینانبخش بالای ۸۰ دلار در هر بشکه نگه دارد که سطح قابل قبولی برای کشورهای عربی تولیدکننده نفت است.
در حالی که پیش بینیهای رشد برای اغلب کشورها توسط صندوق بین المللی پول ضعیف خوانده شده است، در مورد کشورهای شورای همکاری خلیج فارس پیش بینیهای رشد تولید ناخالص داخلی برای آنها اندکی ضعیف است.
این تا حدی به دلیل درآمدهای نفتی قوی کشورهای عربی صادرکننده نفت است که برای اقتصاد آنها حائلی ایجاد میکند و به آنها امکان میدهد مازاد مالی زیادی به دست آورند که به آنها در کاهش تورم کمک میکند.
با این وجود اگرچه بازار نفت، وضعیت صادرکنندگان نفت خام از بین کشورهای عربی را بیشتر بهبود میبخشد؛ اما این منطقه نیز از فشار جهانی به دلیل تورم و نرخ بهره بالا مصون نیست.
اثرات رکود بر کشورهای مصرفکننده نفت
از سوی دیگر، کشورهای مصرفکننده نفت با چالشهای بزرگی روبرو هستند که ممکن است آنها را سالها به عقب برگرداند، زیرا هنوز از پیامدهای همهگیری کرونا و جنگ روسیه و اوکراین نجات پیدا نکردهاند.
مصر در سال جاری مجبور به کاهش ارزش پول خود در برابر دلار شد و از صندوق بین المللی پول درخواست کمک کرد و کشورهایی مانند تونس، اردن، سودان و لبنان نیز از بحران های مختلف اقتصادی رنج میبرند.
تونس که از صندوق بین المللی پول نیز درخواست کمک کرده بود، همچنان منتظر موافقت همه طرفها در داخل کشور با این کمک است، در حالی که اردن نیز اخیرا شاهد موجی از اعتراضات ناشی از افزایش قیمت گازوئیل بوده است.
فرضیه رکود به این معنی است که کشورهای عربی واردکننده نفت خام وارد سومین سال منفی در سطح اقتصادی خواهند شد.
رکود اقتصادی بار مالی بر دوش خانوادهها و شرکتها در سراسر جهان وارد میکند که به معنای افزایش ریاضت برای صرفهجویی در هزینههای اساسی است و نتیجه آن کاهش گردشگری در بسیاری از کشورهای عربی است که در راس آن مصر قرار دارد که از طریق گردشگری در جستجوی درآمد ارزی است
درآمدهای گردشگری، حتی قبل از همهگیری، یکی از سه درآمد ارزی مهم مصر در کنار حوالههای کارگران مصری در خارج از این کشور و درآمدهای صادراتی محسوب میشود.
پایان پیام/
منبع: خبرگزاری فارسمنبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: صندوق بین المللی پول کشورهای عربی کننده نفت پیش بینی نفت خام
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۷۶۷۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
موشکهای ایرانی کشورهای عربی را بر سر عقل آورد؟ / اخراج محترمانه ارتش امریکا از خاک امارات +فیلم و تصاویر
جای شکی نیست که حمایت گسترده ای که امریکا و چندین کشور دیگر برای دفاع از اسرائیل در برابر حمله ایران انجام دادند برای ابوظبی تکرار نخواهد شد.
سرویس دفاع و امنیت مشرق _ وبسایت وال استریت ژورنال به تازگی در مقاله ای جنجالی مدعی شد ارتش امریکا در حال انتقال کلیه هواگردها و تجهیزات نظامی خود از پایگاه هوایی الظفره به خاک قطر است.
به گزارش این منبع، پنتاگون جنگندهها، پهپادهای رزمی و سایر هواپیماهای نظامی در امارات را به قطر منتقل میکند.
امارات متحده عربی در ماه فوریه به آمریکا اطلاع داد که دیگر به جنگندهها و پهپادهای آمریکایی مستقر در پایگاه هوایی الظفره در شهر ابوظبی اجازه حمله به یمن و عراق را نخواهد داد، مگر اینکه پیش از اجرای حملات مقامات اماراتی از جزئیات آن خبردار شوند.
مقامات آمریکایی گفتهاند که این امر باعث شده تا هواپیماها را جهت اجرای عملیات به پایگاه هوایی العدید در قطر بفرستند.
با افزایش تنشهای منطقهای، امارات به شدت نگران است به طور علنی مشخص شود که این کشور به عملیات نظامی آمریکا در منطقه کمک میکند و درنتیجه ممکن است امارات توسط نیروهای نیابتی ایران در منطقه مورد هدف قرار گیرد، امارات متحده عربی وضع محدودیتها برای عملیاتهای هوایی آمریکا از خاک خودش را "محدودیتهای محافظت از خود" خوانده است.
مقامات آمریکایی گفتهاند علاوه بر انتقال داراییهای عملیاتی به قطر، آمریکا در حال بررسی اجرای حملات هوایی از جیبوتی آفریقا علیه یمن است.
اما دلیل اصلی تغییر موضع ناگهانی ابوظبی چیست؟
شیخ نشینان امارات از سالهای گذشته و تجربه تلخ جنگ یمن همواره از احتمال آغاز حملات دوربرد به خاک اصلی و تاسیسات حیاتی خود وحشت داشتند؛ رهبران ۶ شیخ نشین دیگر همواره محمد بن زاید حاکم ابوظبی را نصیحت می کردند که از جاه طلبی منطقه ای و خطرات بزرگی که این موضوع برای کشور متحد امارات خواهد داشت اجتناب کند؛ حمله موشکی و پهپادی بزرگی که در ابتدای سال ۲۰۲۲ از خاک یمن علیه شهر ابوظبی انجام شد زنگ خطر را برای این کشور به صدا درآورد.
در ماه ژانویه ۲۰۲۲ انصارالله یمن در پاسخ به دخالت های بیجای ارتش امارات و مزدوران تحت امرش در حمله به مناطق تحت کنترل دولت صنعا در استان شبوه و مارب، چند موج حمله پهپادی و موشکی بزرگ علیه ابوظبی انجام داد.
آتش سوزی در پالایشگاه ابوظبی پس از حمله انصارالله
پالایشگاه اصلی شهر، ترمینال جدید فرودگاه ابوظبی و پایگاه هوایی الظفره که به شکل مشترک توسط امریکا و امارات استفاده می شود اهداف اصلی این عملیات بودند.
مقابله پدافند هوایی امارات با موشک های یمنی
در آن هنگام انصارالله یمن تهدید کرده بود در صورت ادامه دخالت و تجاوزات ابوظبی در خاک یمن، شهر دبی را نیز هدف قرار خواهد داد، این موضوع منجر به سرعت گیری روند آتش بس در یمن و پایان عملیات نظامی امارات تا دو سال آینده شد.
اما اجرای عملیات بزرگ "وعده صادق" توسط ایران علیه اسرائیل و ابعاد گسترده روانی و تبلیغاتی این حمله اثرات فوری بر روند همکاری نظامی میان امارات و ایالات متحده امریکا گذاشته است؛ شلیک انبوه موشک و پهپاد از خاک ایران علیه سرزمین های اشغالی و ناتوانی سیستم پدافند هوایی مشترک امریکا و اسرائیل در دفع این حمله مطمئنا سران ابوظبی را به فکر فرو برده است که اگر روزی امریکا از خاک این کشور علیه منافع ایران اقدام کند و تهران قصد تلافی داشته باشد آنها با چه عواقبی روبرو خواهند شد؟
جای شکی نیست که حمایت گسترده ای که امریکا و چندین کشور دیگر برای دفاع از اسرائیل در برابر حمله ایران انجام دادند برای ابوظبی تکرار نخواهد شد؛ همچنین امارات بر خلاف اسرائیل که فاصله بیش از هزار کیلومتری با ایران دارد در مسافت های کمتر از ۲۰۰ کیلومتر نیز در دسترس خواهد بود و حجم آتشی که ممکن است در عملیات تلافی جویانه ایران بر سر تاسیسات نظامی و اقتصادی آنها ببارد بسیار بیشتر از ظرفیت پدافند هوایی این کشور است و آنها با سطحی از خسارات روبرو خواهند شد که جبران آن در کوتاه مدت ناممکن و در میان مدت نیز بسیار دشوار خواهد بود.
اما مسئله اخراج قوای امریکایی از خاک امارات می تواند سناریو دومینو واری نیز به دنبال داشته باشد؛ امارات به نسبت سایر کشورهای حاشیه خلیج فارس نظیر قطر، بحرین یا کویت مساحت بیشتر و توان نظامی و پدافندی بیشتری دارد، اگر شیخ نشینان اماراتی به این نتیجه رسیده اند که توان دفع حملات تلافی جویانه ایران در صورت استفاده امریکا از خاکشان برای حمله را ندارند این موضوع با نرخ بیشتری برای کشورهای نامبرده نیز صدق می کند.